(16 augustus)
Op het station stond Naraa, onze Mongoolse gids, op ons en nog twee andere Nederlandse koppels te wachten. Een koppel hadden we al in Listvyanka ontmoet. Zij bleven een dag in Ulaan Bator en vervolgens een dag in Terelj. De rest, wij en Jan en Yannick, zouden twee dagen in Ulaan Baator blijven en vervolgens drie nachten in het Terelj park. Onze eerste stop, ontbijten in het Ovootel, waar we ook nog eens voor lunch en diner zouden komen.
Alvorens het eerste museum te bezoeken gelukkig toch eerst inchecken in het hotel zodat we ons wat konden verfrissen. Op naar Bayangol hotel, koffers naar binnen slepen en wachten op de sleutel. Probleem, alles volzet, in ieder geval geen plaats voor ons. Koffers terug inladen en op naar het volgende hotel, Palace hotel, een kleine 1,5 km verder, iets meer aan de buitenzijde van Ulaan Baator. Na een uurtje wachten konden we om 9.00 inchecken. Prima hotel, alleen verder van het centrum en met Ma dus niet even te behappen om te gaan schoppen. Taxi is hier ook geen alternatief want het verkeer in Ulaan Baator zit echt de hele dag vast in files.; echt een puinhoop met duwen en bluffen om ergens af te slaan of in te voegen. De Mongolezen zijn vriendelijke mensen, maar geen heer in het verkeer. Is trouwens ook niet mogelijk of je komt geen meter verder. Gelukkig is men gestart, of zal men starten, met het aanleggen van een metro.
Om 11 uur begon de stadstoer met onze gids. Met het busje naar het Nationaal Historisch Museum, waar de volledige geschiedenis van Mongolie vanaf 1200 de revue passeert. Dzjenghis Khan neemt natuurlijk een centrale positie en zijn daden worden uitvoerig beschreven. Daarnaast ook de moderne geschiedenis met de officiele erkenning van Mongolie g aat in 1992. De lokale helden vinden we ook terug in het museum, de eerste Mongool op een van de polen, de eerste mongolen die Mont Everest hebben beklommen en de eerste en enige Mongoolse kosmonaut. De laatste meters, en we hadden er wat gelopen in het museum, stond de moderne cultuur, pop, mode, technologie centraal. Vervolgens terug naar ons ontbijthotel om te gaan lunchen; was best een eindje rijden, maar wellicht in de buurt van onze volgende doel het Gandan klooster.
Het Gandan klooster is een van de weinige klooster die het communisme heeft overleefd. De repressie kwam hier zowel van Chinezen, als Russen. De geschiedenis een beetje zoals de Tibetaanse… alleen Mongolie heeft uiteindelijk toch zijn onafhankelijkheid terug gekregen. Binnen-Mongolie is echter in handen van de Chinezen gebleven. Het complex is vrij groot met verschillende tempels, de een al meer versierd dan de andere. Het Boeddhisme in Mongolie is oorspronkelijk geinspireerd door Tibet. In de loop van de tijd hebben Mongoolse monikken en kunstenaars echter eigen accenten toegevoegd (volgens onze gids). Zelf viel het verschil me niet zo onmiddellijk op. Ik moet de foto’s van voorbije reizen, Tibet, India, Thailand maar eens goed bekijken om dit verschil waar te kunnen nemen. Wellicht eens een selectie van Boeddha’s en kloosters (als ik veel tijd heb :-)) maken van Mongolie, Tibet, Thailand en India naast elkaar.
Voor het diner reden we naar het circus, waar Naara het al de hele dag over had. Nou ja een circus…..
Bleek een theater te zijn, gezellig ingericht met rode pluchen banken in u-vorm en een tafel om ons drankje op te zetten. Om 7 uur begon het mongoolse circus. Allerlei genres van mongoolse muziek en dans, soms acrobatie, in traditionele klederdracht werden opgevoerd. Het was een kleurrijk spektakel en sommige acts vergden meer dan gewone lenigheid…. De avond werd afgesloten met een diner, waarna we terug de files trotseerden om uiteindelijk het hotel te bereiken. Nog even in de buurt van het hotel rondgelopen, waar het Mongoolse huwelijks feest op zijn einde liep. Een mooie combinatie van het bruidspaar, klassiek witte, europese jurk, en hij in een strak zwart pak. Daarnaast familieleden en bekenden, klassiek zoals bij ons, maar ook in traditionele klederdracht, met laarzen en hoedje (de mannen).
Om de dag af te sluiten, nog een biertje in de biergarten. Bier is hier trouwens lekker en gemaakt volgens het Duitse ‘reinheitsgebot’.
Alvorens het eerste museum te bezoeken gelukkig toch eerst inchecken in het hotel zodat we ons wat konden verfrissen. Op naar Bayangol hotel, koffers naar binnen slepen en wachten op de sleutel. Probleem, alles volzet, in ieder geval geen plaats voor ons. Koffers terug inladen en op naar het volgende hotel, Palace hotel, een kleine 1,5 km verder, iets meer aan de buitenzijde van Ulaan Baator. Na een uurtje wachten konden we om 9.00 inchecken. Prima hotel, alleen verder van het centrum en met Ma dus niet even te behappen om te gaan schoppen. Taxi is hier ook geen alternatief want het verkeer in Ulaan Baator zit echt de hele dag vast in files.; echt een puinhoop met duwen en bluffen om ergens af te slaan of in te voegen. De Mongolezen zijn vriendelijke mensen, maar geen heer in het verkeer. Is trouwens ook niet mogelijk of je komt geen meter verder. Gelukkig is men gestart, of zal men starten, met het aanleggen van een metro.
Om 11 uur begon de stadstoer met onze gids. Met het busje naar het Nationaal Historisch Museum, waar de volledige geschiedenis van Mongolie vanaf 1200 de revue passeert. Dzjenghis Khan neemt natuurlijk een centrale positie en zijn daden worden uitvoerig beschreven. Daarnaast ook de moderne geschiedenis met de officiele erkenning van Mongolie g aat in 1992. De lokale helden vinden we ook terug in het museum, de eerste Mongool op een van de polen, de eerste mongolen die Mont Everest hebben beklommen en de eerste en enige Mongoolse kosmonaut. De laatste meters, en we hadden er wat gelopen in het museum, stond de moderne cultuur, pop, mode, technologie centraal. Vervolgens terug naar ons ontbijthotel om te gaan lunchen; was best een eindje rijden, maar wellicht in de buurt van onze volgende doel het Gandan klooster.
Het Gandan klooster is een van de weinige klooster die het communisme heeft overleefd. De repressie kwam hier zowel van Chinezen, als Russen. De geschiedenis een beetje zoals de Tibetaanse… alleen Mongolie heeft uiteindelijk toch zijn onafhankelijkheid terug gekregen. Binnen-Mongolie is echter in handen van de Chinezen gebleven. Het complex is vrij groot met verschillende tempels, de een al meer versierd dan de andere. Het Boeddhisme in Mongolie is oorspronkelijk geinspireerd door Tibet. In de loop van de tijd hebben Mongoolse monikken en kunstenaars echter eigen accenten toegevoegd (volgens onze gids). Zelf viel het verschil me niet zo onmiddellijk op. Ik moet de foto’s van voorbije reizen, Tibet, India, Thailand maar eens goed bekijken om dit verschil waar te kunnen nemen. Wellicht eens een selectie van Boeddha’s en kloosters (als ik veel tijd heb :-)) maken van Mongolie, Tibet, Thailand en India naast elkaar.
Voor het diner reden we naar het circus, waar Naara het al de hele dag over had. Nou ja een circus…..
Bleek een theater te zijn, gezellig ingericht met rode pluchen banken in u-vorm en een tafel om ons drankje op te zetten. Om 7 uur begon het mongoolse circus. Allerlei genres van mongoolse muziek en dans, soms acrobatie, in traditionele klederdracht werden opgevoerd. Het was een kleurrijk spektakel en sommige acts vergden meer dan gewone lenigheid…. De avond werd afgesloten met een diner, waarna we terug de files trotseerden om uiteindelijk het hotel te bereiken. Nog even in de buurt van het hotel rondgelopen, waar het Mongoolse huwelijks feest op zijn einde liep. Een mooie combinatie van het bruidspaar, klassiek witte, europese jurk, en hij in een strak zwart pak. Daarnaast familieleden en bekenden, klassiek zoals bij ons, maar ook in traditionele klederdracht, met laarzen en hoedje (de mannen).
Om de dag af te sluiten, nog een biertje in de biergarten. Bier is hier trouwens lekker en gemaakt volgens het Duitse ‘reinheitsgebot’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten