(Zondag 7 augustus 2011)
Om 9 uur stand onze Engelssprekende gids Elena on s in de hal op te wachten. Per metro, het handigste vervoermiddel in deze grootstad, gingen we verschillende plaatsen in Moskou bezoeken. Sommige metrostations zijn op zich trouwens een bezienswaardigheid en zijn echt de moeite waard, zowel uit de beginperiode in de jaren dertig, als stations uit de jaren vijftig, de periode waar de arbeiders, helden en heldendaden van de USSR voor eeuwig werden verheerlijkt. De moderne stations, zoals in de buurt van de universiteit, zijn luchtig opgezet, met veel licht, marmer en open ruimtes waar de nieuwste exportproducten in glazen cilinders te toon worden gesteld. Gelukkig overal roltrappen, want soms zelfs tot 80 meter onder de grond en als je naar beneden keek, moest je echt geen hoogtevrees hebben.
Onze eerste halte, hoe kan het ook anders, is het Rode plein. Op weg naar het Kremlin, eigenlijk synoniem voor vesting, wees onze gids ons op de verschillende wallen die de groei van Moskou weerspiegelden. Het Kremlin was de eerste vestiging met daarvoor een marktplein, nu het rode plein en het befaamde grootwarenhuis “Goem”. Aan de overzijde van dit grootwarenhuis ligt het mausoleum van Lenin, met achter zich de graftombes van bekende, communistische Russen (Gagarin, Zjoekov, Brezjnev…) en de zetel van de Russische president. We hebben Lenin laten rusten, gezien het 3 uur aanschuiven was en van Poetin hadden we geen uitnodiging. In het zuiden wordt het rode plein begrensd door de Vasiliuskathedraal en in het noorden het historisch museum, waar de officiële entree van “het Kremlin” ligt met daarvoor het koperen (?) punt dat het nulpunt is in Rusland. Alle afstanden worden van hieruit gemeten.Het rode plein was volledig afgezet en daardoor hadden we een goed zicht op alle bezienswaardigheden (toch eens opzoeken wie op bezoek kwam). Vervolgens naar de volgende metro om het volgende punt …… te bezoeken. Deze zondag was het zeer rustig in Moskou, weinig verkeer, straten leken bijna leeg, dus ideaal om van het een naar het ander te kuieren. Toch blijven opletten voor de enkele wagens, want die rijden je zo van de sokkel. En de verkeerslichten lieten netjes de tijd zien om over te steken. Het ging net om de achtbaanswegen over te steken, al trok ma voor de zekerheid toch een sprintje om op tijd aan de overkant te zijn.
Vervolgens naar de “Cathedral of Christ the Saviour”, kathedraal van christus de zaligmaker die in 1931 werd opgeblazen. Dat kwam Stalin goed uit want die wilde er wel een building van 400 meter plaatsen met Lenin op de top. Maar goed de oorlog kwam en het gat in de grond, waar de kathedraal had gestaan, deed dienst als zwembad. In de tachtiger jaren werd de kathedraal gereconstrueerd. Trouwens alle kerken, en het zijn er veel in Rusland, elke overwinning in een oorlog leverde een kerk op, de geboorte van een zoon of dochter, of gewoon uit tevredenheid (van de tsaar wel te verstaan). Het sluitstuk van de dag, en we hadden al menige km gelopen en gereden, was Novodevichy klooster (daar hebben ze er ook veel van) en dit maal per de trolleybus en uiteindelijk per boot op de Moskwa naar ons hotel. Even opfrissen in het hotel en hup naar ons vertrouwde restaurant, waar het tafereel van de vorige dag zich herhaalde. Gelukkig was er de gedienstige juffrouw zodat we in ieder geval eten kregen (weliswaar hetzelfde).
Vervolgens naar hotel om koffers te pakken. Om 22.30 richting station om de treinreis richting Siberië aan te vatten.


Hahaha Wilfried op het rode plein, het moest er een keer van komen. Tja, een Russische taalcursus had je toch ook wel van te voren kunnen doen. Veel succes met de eerste treinreis!!
BeantwoordenVerwijderen